Η Φτελιά της Μωντ

Η ιστορία αρχίζει στο χωριό Σουίντον. Ήταν εκεί όπου ζούσαν η Μάργκαρετ Μπάουεν και η μικρή της κόρη, η Μωντ, μαζί με τον Τζέφρυ Μπάουεν, τον αδερφό της Μάργκαρετ. Είναι πού πιθανόν η Μωντ να ήταν νόθο παιδί των δύο. Η Μωντ Μπάουεν ήταν το «Αστέρι» του Σούντον. Ήταν ένα όμορφο νέο κορίτσι, με ευχάριστες ευχάριστο χαρακτήρα.

Η Μωντ και η μητέρα της έγνεθαν μαλλί για να ζήσουν. Ένα βράδυ, ενώ μετέφερε γνεσμένο μαλλί στην κοντινή πόλη του Cheltenham, η Μωντ Μπάουεν βρήκε τραγικό θάνατο.
Η μικρή Μωντ είχε πάει να πουλήσει μαλλί στο Cheltenham νωρίς εκείνη τη μέρα, αλλά δεν είχε επιστρέψει ως αργά τη νύχτα. Η μητέρα της είχε ανησυχήσει και οι φρενιασμένες κραυγές της τελικά έκαναν τους χωριανούς να σχηματίσουν μια ομάδα αναζήτησης. Όμως, εξαιτίας του σκοταδιού, η ομάδα δε βρήκε τίποτα και σταμάτησε τις έρευνες ως το επόμενο πρωί. Τότε ήταν που βρήκαν το νεκρό κορμί της νεαρής Μωντ Μπάουεν. Το κορίτσι ήταν μπρούμυτα σε ένα ρυάκι που ονομαζόταν Wyman’s Brook. Ήταν εντελώς γυμνή και προφανώς είχε πέσει θύμα βιασμού. Ενώ οι χωριανοί έψαχναν για περισσότερα στοιχεία βρήκαν ακόμα ένα πτώμα.

Αυτή τη φορά επρόκειτο για το πτώμα του Τζέφρυ Μπάουεν, του θείου του κοριτσιού. Είχε τα απομεινάρια των ρούχων της Μωντ γύρω του και στα χέρια του έσφιγγε ακόμα ένα κομμάτι του φορέματός της. Τον βρήκαν στη γέφυρα που διέσχιζε το ρυάκι, με ένα βέλος καρφωμένο στην καρδιά. Ο Δήμαρχος διέταξε έρευνα και ανακοινώθηκε ότι η Μωντ Μπάουεν είχε βιαστεί από το θείο της. Μετά, από ντροπή και λύπη, είχε αυτοκτονήσει πηδώντας μέσα στο ρυάκι. Όσο για τον Τζέφρυ, θεωρήθηκε ότι επειδή είχε βιάσει την ίδια του την ανιψιά, ο Θεός τον είχε σκοτώσει.
Όπως έλεγαν τα ήθη και τα έθιμα της εποχής, η Μωντ μεταφέρθηκε στο σταυροδρόμι που βρισκόταν πιο κοντά στο μέρος όπου είχε πεθάνει και την έθαψαν εκεί αφού της κάρφωσαν έναν πάσσαλο στην καρδιά, αλλιώς θα επέστρεφε ως βρικόλακας. Ο Τζέφρυ Μπάουεν κηδεύτηκε με το χριστιανικό τρόπο. Ο πάσσαλος που είχε καρφωθεί στην αθώα καρδιά της Παρθένας του Σουίντον σιγά σιγά έγινε δέντρο, που ποτιζόταν και φροντιζόταν από τη, γριά πια, μητέρα της Μωντ. Η Μάργκαρετ Μπάουεν ήταν συντετριμμένη μετά το θάνατο της μονάκριβης κόρης της. Ο Δήμαρχος την είχε διώξει από την ιδιωτική της αγροικία, όπως συνηθιζόταν με τις οικογένειες των αυτοχείρων, και πήρε ο ίδιος την ιδιοκτησία του κτήματος των Μπάουεν.

Η Μάργκαρετ έγινε πλανόδια, και ζούσε από τις φιλανθρωπίες παλιών φίλων. Στο τέλος τρελάθηκε και έκλαιγε ασταμάτητα στον τάφο της νεαρής Μωντ. Λέγεται ότι ήταν τα δάκρυά της Γριάς Μεγκ που έθρεψαν τη νεαρή Φτελιά, και έκαναν το δέντρο να αντέξει τα πρώτα του χρόνια.

Μετά, ένα ανοιξιάτικο πρωί, ο Δήμαρχος του Σουίντον ταξίδευε προς την εκκλησία του γειτονικού Cheltenham, για να βαφτίσει τον νεογέννητο, πρωτότοκο γιο του.
Ενώ έφτανε στο σταυροδρόμι, ενοχλήθηκε που είδε την Γριά Μάνα Μπάουεν να θρηνεί στη Φτελιά. Διέταξε τους άντρες του να μετακινήσουν τη γριά γυναίκα. Εκείνη αρνήθηκε, κι έτσι ο Δήμαρχος διέταξε τους άντρες του να την τραβήξουν με τη βία από τον τάφο. Αλλά ενώ το έκαναν, ένα βέλος που ερχόταν μέσα από το πυκνό δάσος, χτύπησε έναν από τους άντρες του Προύχοντα.

Η γυναίκα συνελήφθει και κατηγορήθηκε για φόνο μέσω μαγείας. Έμεινε φυλακισμένη για δύο εβδομάδες στην περιβόητη Φυλακή του Gloucester πριν δικαστεί. Η Γριά Μεγκ Μπάουεν ήταν εξαντλημένη από την πείνα και τα βασανιστήρια, και επιπλέον ήταν απόλυτα φρενοβλαβής και ανίκανη να απαντήσει στις κατηγορίες που την βάρυναν.
Παρόλα αυτά, εξαιτίας των στοιχείων που έδωσε η φρουρά του Δημάρχου, βρέθηκε ένοχη, και καταδικάστηκε να καεί στο ίδιο ακριβώς σημείο όπου είχε γίνει το υποτιθέμενο έγκλημα: στο δέντρο στο σταυροδρόμι.

Η Γριά Μεγκ Μπάουεν μεταφέρθηκε στη Φτελιά από του Gloucester με ένα κάρο. Δέθηκε στο δέντρο που είχε φυτρώσει από την καρδιά της Μωντ και δεμάτια τοποθετήθηκαν γύρω της. Ήταν διπλή τιμωρία: όχι μόνο θα πέθαινε στην πυρά, αλλά θα καταστρεφόταν και η Φτελιά. Μπροστά σε ένα μεγάλο αλλά σιωπηλό πλήθος, τα δεμάτια άναψαν. Για λίγο δεν ακουγόταν τίποτα παρά μόνο το τρίξιμο των ξερόκλαδων και ο βήχας της γριάς γυναίκας. Τη σιωπή έσπασε από ο Δήμαρχος που σε κατάσταση μέθης, άρχισε να σαρκάζει και να γιουχαΐζει τη Μάργκαρετ Μπάουεν. Παρακίνησε τη φρουρά του να τον μιμηθεί και αυτό ακριβώς έκαναν. Όμως οι κοροϊδίες τους δεν κράτησαν πολύ. Ενώ οι φρουροί πλησίαζαν την γυναίκα που ασφυκτιούσε και ούρλιασε, ένα βέλος φάνηκε από το πουθενά και τον χτύπησε στην καρδιά. Σκόνταψε και έπεσε στα φλεγόμενα δεμάτια που βρίσκονταν στα πόδια της Μάργκαρετ.
Αμέσως η φωτιά φούντωσε δημιουργώντας μια κόλαση από φλόγες. Εκείνη τη στιγμή, εντελώς ξαφνικά, τα σώματα και των δύο, του Δημάρχου και της Γριάς Μεγκ, εξαφανίστηκαν.
Η Φτελιά επέζησε από την φωτιά και συνέχισε να ζει ώσπου έγινε ογδόντα πόδια στο ύψος. Για τους κατοίκους του Σουίντον έγινε ζωντανό μνημείο εγκλήματος και τιμωρίας.
Όμως ούτε η οικογένεια του Προύχοντα επέζησε. Η γυναίκα και ο γιος του χτυπήθηκαν από μια μυστηριώδη ασθένεια, όπως και τα αδέλφια του. Το κτήμα του Δημάρχου έπεσε σε χέρια ξένων, και η αγροικία όπου ζούσε η οικογένεια Μπάουεν έμεινε χωρίς ιδιοκτήτη και ακατοίκητη.

Πάνω από πενήντα χρόνια πέρασαν από τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν στη Φτελιά της Μωντ. Τότε οι κάτοικοι του χωριού Σουίντον παρατήρησαν ότι ένας άγνωστος είχε έρθει και ζούσε στην κατοικία που ήταν κάποτε σπίτι της Μωντ Μπάουεν. Ο άγνωστος ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος άντρας, και αφού ρωτήθηκε αποκάλυψε ότι ήταν κάτοικος του χωριού Σουίντον, και είχε επιστρέψει μετά από μεγάλη απουσία για να πεθάνει στο ετοιμόρροπο και σάπιο σπίτι.

Το όνομά του ήταν Γουώλτερ Γκρέη και ενώ περνούσε ο καιρός άρχισε να αφηγείται την πραγματική ιστορία πίσω από τα τραγικά γεγονότα που είχαν γίνει πάνω από μισό αιώνα πριν.
Ο Γουώλτερ ήταν ο φίλος της Μωντ Μπάουεν και είχαν συμφωνήσει να παντρευτούν. Όμως ο Τζέφρυ Μπάουεν, (που ήταν πολύ φιλάργυρος) για να αποκτήσει το σπίτι των Μπάουεν μετά το θάνατο της Μάργκαρετ, είχε προτείνει γάμο στην Μωντ, που ήταν κληρονόμος της περιουσίας. Η Μωντ είχε αρνηθεί και αυτό είχε εξοργίσει τον Τζέφρυ.
Και ακόμα χειρότερα, ο Δήμαρχος είχε αποφασίσει να πάρει την Μωντ για παλλακίδα του. Εκείνη αρνήθηκε τον πόθο του, αλλά ο άρχοντας ήταν αποφασισμένος να περάσει το δικό του. Γι αυτό συναντήθηκε με τον Τζέφρυ Μπάουεν και αποφάσισαν μεταξύ τους, να βιάσουν την κοπέλα και να τη σκοτώσουν. Όμως ο Γουώλτερ που ήταν πολύ ικανός τοξοβόλος, έμαθε τα σχέδιά τους και προσπάθησε να βρει τρόπο να προστατεύσει την κοπέλα του. Παρόλα αυτά ήξερε ότι δε μπορούσε να προκαλέσει το Δήμαρχο κι έτσι κρύφτηκε στο δάσος και παρακολουθούσε την γλυκειά του Μωντ. Τη μοιραία νύχτα που η κοπέλα ταξίδευε προς το Cheltenham, της επιτέθηκαν ο θείος της και ο Δήμαρχος. Την παρέσυραν στο δάσος, την έγδυσαν και τη βίασαν. Ο Γουώλτερ έφτασε πολύ αργά. Έπιασε τον Τζέφρυ στα πράσα ενώ ο Δήμαρχος παρακολουθούσε. Ο Γουώλτερ έβγαλε το τόξο του και σκότωσε τον Τζέφρυ καρφώνοντας ένα βέλος στην καρδιά του.Εκείνη τη στιγμή ο Δήμαρχος πήρε τη Μωντ και διέφυγε. Ο ίδιος επέστρεψε σπίτι αλλά η Μωντ δυστυχώς, σε κατάσταση σοκ από τον τρομερό βιασμό που είχε υποστεί, σκόνταψε και έπεσε μέσα στο ρυάκι όπου βρήκε τέλος.Ο Γουώλτερ Γκρέη έφυγε από το χωριό, φοβούμενος την κατηγορία για φόνο και την οργή του Δημάρχου. Έμεινε με ψεύτικο όνομα σε ένα πανδοχείο που ονομαζόταν «Το Σπίτι στο Δέντρο» (αυτό το πανδοχείο υπάρχει ακόμα) κοντά στην κεντρική οδό του Cloucester.

Ο Γουώλτερ πάντοτε ονειρευόταν ότι μια μέρα θα κατάφερνε να πάρει εκδίκηση για το βιασμό της κοπέλας του και να σκοτώσει το Δήμαρχο του Σουίντον. Αλλά τότε δε μπορούσε να κάνει τίποτα γι αυτό. Η Μάργκαρετ Μπάουεν ζητούσε συχνά άσυλο στο πανδοχείο. Αυτή και μόνο αυτή ήξερε τι είχε απογίνει ο φίλος της Μωντ. Ο Γουώλτερ άρχισε να προσέχει την Μάργκαρετ Μπάουεν και ήταν εκείνος που είχε σκοτώσει το μπράβο και το Δήμαρχο.

Το τραγούδι του Incubus Succubus "The Rape of Maude Bowen" (Ο βιασμός της Μωντ Μπάουεν) από το άλμπουμ "WYTCHES" βασίζεται στα γεγονότα που συνέβησαν στο Cheltenham και στο κοντινό χωριό Swindon στα χρόνια του μεσαίωνα. Με τα χρόνια στην ιστορία χωρίς αμφιβολία έχουν προστεθεί κάποιες καλλωπιστικές πινελιές, αλλά γενικά, η ιστορία που αφηγείται εδώ είναι όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά στην αλήθεια και η κύρια πηγή της είναι το βιβλίο που έγραψε ο John Goding το 1863: “Norman’s History of Cheltenham”. Υπάρχουν κι άλλες πηγές, αλλά εκείνες έχουν κάπως διαστρεβλώσει τα πραγματικά γεγονότα, κι έχουν μετατρέψει σε παραδοσιακό θρύλο για το υπερφυσικό Κακό, αυτό που στην πραγματικότητα ήταν μια ιστορία δυστυχίας, ατυχίας και κοινωνικής αδικίας.

Το 1922, το βράδυ της πρωτομαγιάς, έγινε μια τρομερή καταιγίδα με κεραυνούς στα δυτικά της Αγγλίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της καταιγίδας, το θρυλικό δέντρο γνωστό ως η Φτελιά της Μωντ χτυπήθηκε από κεραυνό και εξεράγει σε χιλιάδες κομμάτια. Το υπόλοιπο δέντρο κόπηκε τις επόμενες μέρες. Αυτό που έχει απομείνει σήμερα από το δέντρο είναι ένας κύκλος πάνω στο δρόμο στα περίχωρα του Cheltenham.